Als je weet dat Europa veel keer in China kan dan besef je ook wel dat er geen ene chinese keuken is zoals wij achterloos dachten, trouwens we zitten in Tibet, en die willen zeker niet chinees zijn!!
Nasi, chopsoy, bami en loempia's kennen ze hier niet. Shit. Fritten en gebakken patatten wel, ook een soort gebakken rijst maar dan meestal aleen met vlees en zonder groenten, en heel vettig. Wel soepkes met noedels en groenten, die kunnen er soms wel door, weinig afwisseling. Momo's, deegwaren met een vulling van vlees of groenten die worden gestoomd kunnen er ook wel door.
's Morgens vaak een broodje dat gebakken wordt in de pan of een pannekoek met een in frituurvet gebakken ei of confituur. Met wat suiker smaakt die pannekoek met ei dan naar wentelteefjes.
We zijn zeker niet afgevallen. Nu we aten wel goed in Lhassa en Kathmandu en in The last resort. Best en ook heel gezellig was de Makye Ame in Lhassa, een geel huis, ooit afspraakplats van de 6de dalai lama met zijn maitresse: yoghurtcake op zandtaartbodem, versneden springrols met zuurzoete saus en een soort pot au feu van yak.
Wat wel hetzelfde is als bij 'onze' chinees zijn de nummertjes waarmee je besteld.
Carl
The Last Resort
Makye Ame
Dunya
Geen opmerkingen:
Een reactie posten